در بهانه سالگرد شهادت سردار قاسم سلیمانی، توجه به اندیشه‌ها و رویکردهای او در مسائل اجتماعی، به‌ویژه در موضوعات حساس و چالش‌برانگیز، اهمیت خاصی دارد. یکی از نکات برجسته در سخنان سردار، دیدگاه او نسبت به احترام و جذب همه افراد جامعه، صرف‌نظر از تفاوت‌ها، به‌ویژه در موضوع حجاب است. او معتقد بود ایجاد دوگانگی‌های کاذب مانند «باحجاب» و «بی‌حجاب» نه‌تنها به حل مسائل کمک نمی‌کند، بلکه به انسجام اجتماعی آسیب می‌رساند.
سردار در یکی از سخنان خود می‌گوید:
«این‌که در جامعه مدام بگوییم او بی‌حجاب و این باحجاب است، پس چه کسی می‌ماند؟ این‌ها همه مردم ما هستند. آیا همه بچه‌های شما متدین‌اند؟ آیا همه مثل هم هستند؟ نه. اما پدر، همه این‌ها را جذب می‌کند و جامعه هم خانواده شماست.»
این سخن او نشان‌دهنده رویکردی انسانی و پدرانه به مسائل اجتماعی است، رویکردی که می‌تواند چراغ راهی برای کاهش شکاف‌های اجتماعی و پیشگیری از تعمیق بحران‌های فرهنگی باشد. اما آیا این نگاه پدرانه و محترمانه در فضای عمومی جامعه ما نیز حاکم است؟ متأسفانه برخی رفتارهای تندروانه نشان می‌دهند که این رویکرد گاه نادیده گرفته می‌شود.
رفتارهای تندروانه و تأثیرات معکوس آن در جامعه
در سال‌های اخیر، برخی رفتارهای تندروانه در مواجهه با موضوع حجاب نه‌تنها به نتایج مطلوب نرسیده، بلکه گاه موجب افزایش نارضایتی و گسترش شکاف‌های اجتماعی شده است. ایجاد فضای تقابلی میان گروه‌های مختلف جامعه، به‌جای تشویق به همدلی و احترام متقابل، پیامدهایی دارد که نه‌تنها هم‌افزایی اجتماعی را کاهش می‌دهد، بلکه به تقویت جبهه‌های مخالف نیز می‌انجامد.
همان‌طور که سردار سلیمانی تأکید داشت، جامعه یک خانواده بزرگ است و نباید اعضای آن را به دلیل تفاوت‌های ظاهری یا عقیدتی طرد کرد. رویکرد پدرانه‌ای که او به آن اشاره می‌کند، می‌تواند الگویی مؤثر برای ایجاد وحدت و جذب همه اقشار جامعه باشد.
به‌جای دوگانگی‌سازی‌های کاذب، تمرکز بر مسائل اصلی و راهکارهای مبتنی بر احترام و گفت‌وگو، مسیری است که می‌تواند هم به تقویت هویت دینی کمک کند و هم به تحکیم پایه‌های انسجام اجتماعی.
وحدت جامعه نه در دوگانگی‌ها، بلکه در هم‌افزایی تفاوت‌ها معنا می‌یابد. این مسیری است که همه ما باید با احترام و مسئولیت‌پذیری در آن گام برداریم.