چهارراه مرکزی یکی از نقاط پر رفت و آمد مبارکشهر است که متأسفانه به دلیل مشکلات زیرساختی و مدیریتی با چالشهای جدی مواجه است. این مشکلات به دلیل عدم اجرای صحیح و اصولی عقبکشی های پیشبینی شده در طرح هادی روستایی، و همچنین سهلانگاری صورت گرفته از طرف مدیریت شهری ناکارآمد ایجاد شده اند.
طرح هادی روستایی که به منظور بهبود وضعیت معابر و زیرساخت های ضروری دیگر تدوین شده بود، متاسفانه در مبارکشهر در بسیاری موارد یا به درستی اجرا نشده و یا توسط برخی افراد نادیده گرفته شده است. این نادیدهگیریها، همراه با اشتباهات ساخت و ساز و عدم نظارت کافی از سوی شهرداری و اعضای شورای شهر، وضعیت نابسامانی را برای چهارراه مرکزی بوجود آورده است.
عرض کم خیابانهای منتهی به چهارراه مرکزی یکی از مشکلاتی است که در چند سال آینده وضعیت دشواری را رقم خواهد زد. با پارک خودروها در این معابر، تردد سایر وسایل نقلیه کند شده و به راحتی جریان عبور و مرور مختل میگردد. علاوه بر این، تجمع اهالی در ساعات ابتدایی شب در این چهارراه باعث مسدود شدن مسیر و ایجاد ترافیک بیشتری میشود.
در سالهای اخیر تعدادی از املاک مسکونی اطراف چهارراه مرکزی با تغییر کاربری به مغازههای تجاری تبدیل شده اند اما به نظر میرسد از این تغییر کاربری ها سودی نصیب منافع عمومی نگشته است حال آنکه شهرداری میتوانست با مدیریت اصولی و برنامهریزی بهتر از طریق تملّک برخی از این واحدهای تجاری و واگذاری آنها به کسانی که فروشگاههایشان بخاطر عقب کشی های پیشبینی شده در طرح هادی باید تخریب میشدند وضعیت چهارراه را ساماندهی نماید ولی با کمال تاسف به دلیل نبود آیندهنگری و اولویتبندی های نادرست بر اساس ملاحظات طایفهای و فامیلی، این فرصت از بین رفته است.
مشکلات ذکر شده در بالا ناشی از مدیریت ضعیف شهری و عدم رعایت اصول شهرسازی میباشد. متاسفانه سهلانگاری شهرداری در اجرای الزامات عقبکشی، چالشهای بزرگی برای مبارکشهر ایجاد کرده است که حل آنها نیازمند طی زمان، اختصاص منابع مالی، و البته تغییر مدیریت شهری و حاکم شدن یک مدیریت منسجم و عقل گرا است.
میتوان گفت که عدم ساماندهی چهارراه مرکزی و عدم توجه به اصول طراحی و توسعه شهری، در آینده نه چندان دور وضعیت مبارک شهر و علی الخصوص این چهارراه را به سطح بحرانی خواهد رسانید. به همین دلیل، حل مشکلات این معبر نیازمند توجه جدی و فوری میباشد البته اگر گوشی برای شنیدن سخنان دلسوزانه و ذهنی برای پذیرش انتقادهای صحیح و وجدانی برای قبول کردن اشتباهات در میان باشد.