بی‌احترامی به مزار مردگان به عنوان ابزاری برای انتقام‌گیری شخصی و سیاسی، رفتاری غیرانسانی و آسیب‌زا میباشد / باید از نهادینه شدن چنین عمل زشتی در شهرستان ملکان جلوگیری شود
بی‌احترامی به قبور و شکستن سنگ‌های قبر رفتاری است که به دلایل شخصی، سیاسی یا دینی از طرف برخی افراد ناآگاه صورت میگیرد. درواقع زمانیکه هدف، انتقام‌گیری و تحت فشار گذاشتن مخالفان، یا تأدیب خانواده‌های آنان باشد این رفتار غیراخلاقی از سوی برخی افراد انجام میگردد. این پدیده ناخوشایند و غیرانسانی با پیامدهایی عمیق و آسیب‌زا همراه است که جامعه، خانواده‌ها و ارزش‌های انسانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
انتقام‌گیری از مخالفان و دشمنان بوسیله توهین به قبور نزدیکان آنها با انگیزهای شخصی باشد یا سیاسی یا دینی، رفتار ناپسندی است که ارزش‌های انسانی و اخلاقی را زیر سوال می‌برد. چنین عملی در دین اسلام هم به شدت نکوهش شده است. پیامبر اسلام (ص) فرموده اند: «شکستن استخوان مرده، مانند شکستن استخوان انسان زنده است». این حدیث نشان می‌دهد که بی‌احترامی به اجساد و قبور، مانند آسیب رساندن به انسان زنده میباشد.
در قرآن آیاتی که به طور مستقیم به احترام به قبرها بپردازد وجود ندارد، اما آیاتی وجود دارد که به حرمت انسان، زودگذری دنیا، و احترام به مردگان اشاره دارند. به عنوان مثال، آیه ۷۰ سوره اسراء می‌فرماید: «وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ.» «و به یقین فرزندان آدم را کرامت بخشیدیم.» این آیه به کرامت و احترام انسان اشاره دارد، که شامل حفظ حرمت او حتی پس از مرگ نیز می‌شود.
همه باید به این آگاهی برسیم که توهین به قبور به هر دلیلی که انجام شود باعث گسترش تفرقه و نفرت در جامعه خواهد شد. چنین عملی بطور حتم میتواند زمینه‌ساز درگیری‌های بیشتر شده و به آرامش و اتحاد جامعه آسیب بزند. همچنین، بی‌احترامی به قبور، حس انتقام‌جویی و کینه را در جامعه تقویت و به ایجاد چرخه‌هایی از خشونت و دشمنی می‌انجامد.
این یک واقعیت غیرقابل انکار است که قبرها یادبود درگذشتگان و به نوعی سبب آرامش روانی برای بازماندگان هستند. توهین به قبور، خانواده‌ها و نزدیکان درگذشتگان را که شاید هیچ نقشی در اختلافات ندارند، دچار درد و رنج می‌کند. این رفتارها باعث می‌شود خانواده‌های بی‌گناه صرفاً به دلیل خویشاوندی با فرد خاص مورد حمله قرار گیرند و حس امنیت و آرامش را از دست بدهند.
یک موضوع دیگر که باید به آن توجه شود این است که نگهداری از قبرستان‌ها و حفاظت از قبور وظایفی است که معمولاً بر عهده نهادهای دولتی یا عمومی مانند شهرداری‌ها، سازمان اوقاف و امور خیریه، و گاهی انجمن‌ها و شوراهای محلی میباشد. این نهادها مسئولیت دارند که با مراقبت و نظارت بر قبرستان‌ها، فضای مناسب و امنی را برای احترام به درگذشتگان و آرامش بازماندگان ایجاد نمایند. در صورت شکسته شدن یا تخریب قبری، وظیفه این نهادهاست که به‌سرعت وارد عمل شده و مشکل ایجاد شده را حل نمایند تا حرمت درگذشتگان حفظ شود و بازماندگان از امنیت و مراقبت در قبرستان‌ها مطمئن شوند.
همچنین نهادهای مسئول با هماهنگی مراجع انتظامی و قضایی باید تخریب قبور را پیگیری کرده و عاملان این رفتارهای ناپسند را شناسایی و مجازات نمایند. این اقدام نه تنها باعث ایجاد عدالت می‌شود، بلکه از رفتارهای مشابه در آینده نیز جلوگیری می‌نماید.
در انتها باز تاکید میگردد که بی‌احترامی به قبور و توهین به درگذشتگان، به‌عنوان اقدامی برای انتقام‌گیری از مخالفان سیاسی یا دینی، رفتاری ناپسند و غیرانسانی است که بر خانواده‌ها، جامعه و ارزش‌های انسانی تأثیرات مخربی می‌گذارد. این رفتار که از نفرت و عدم درک متقابل سرچشمه میگیرد، نه تنها کمکی به حل اختلافات نمی‌کند، بلکه شکاف‌ها و دشمنی‌ها را در جامعه عمیق‌تر می‌کند.
همه ما باید یاد بگیریم توهین به قبور و تخریب میراث‌های معنوی را محکوم، و تحت هر شرایطی از ارزش‌های اخلاقی و انسانی جامعه حفاظت کنیم.